زیر پرچم سه رنگ واسه پرچم سفید مادرم دعا می کرد پدرم می جنگید قلبمون اون روزا اینهمه ترک نداشت دلمون شور می زد دستامون نمک نداشت حالمون اون روزا اگه رو به راه نبود عوضش امیدمون کسی جز خدا نبود روزای در به دری شبای بمبارون دنبال نفت بدو تو صف غذا بمون دست خالی زیر گوله بارون بودیم خسته بودیم اما مرد میدون بودیم رفقای مدرسه ام هنوزم یادم میان کاش می دونستم الان همکلاسیام کجان خنده های خواهرم لاله بود و پژمرد اشکای برادرم سیل شد دنیا روبرد سیل خون جاری بود از عطش تا کارون خیلیا خاک شدن زیر سقف خونه شون حاج خانوم بهم میگه به دلم افتاده پسرمظلومم پشت در افتاده هنوزم بعضی شبا موج بمبه تو سرم هنوزم خواب می بینم خونه ریخته رو سرم ۸ سال زندگی با همین دردا گذشت ۸ سال آزگار سخت بود اما گذشت واسه پرچم سه رنگ زیر پرچم سفید من هنوز معتقدم باز باید جنگید